Skip to main content
search
0

Ο καπνός ως φυτό προέρχεται από την Νότια Αμερική. Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί ακριβώς η χρονική περίοδος που εισήχθη στην Κούβα αλλά πιθανολογείται να συνέβη μεταξύ 3000 και 2000 π.Χ. . Οι ιθαγενείς της Κούβας θεωρούσαν τον καπνό ως ένα θαυματουργό θεραπευτικό φυτό και είχε σημαντική παρουσία στις θρησκευτικές, πολιτικές και κοινωνικές τελετουργίες. Αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι όχι μόνο της αγροτικής παραγωγής αλλά και της καθημερινής τους ζωής.

Η πρώτη επαφή των Ευρωπαίων με το φυτό αυτό έγινε με τις πρώτες εξερευνητικές αποστολές στην Αμερική. Η γνωριμία της Ευρώπης με τον καπνό χρεώνεται στον Ισπανό εξερευνητή Χριστόφορο Κολόμβο. Τρία μέλη του πληρώματος του στη διάρκεια του ταξιδιού που πραγματοποιήθηκε το 1492, οι Rodrigo de Jerez, Hector Fuentes Και  Luis de Torres, φημολογείται ότι ήρθαν πρώτοι σε επαφή με τον καπνό στο νησί Ισπανιόλα (μετέπειτα Δομινικανή Δημοκρατία) όταν οι ιθαγενείς τους έκαναν δώρο αποξηραμένα φύλα που σκόρπιζαν μια ιδιαιτερη μυρωδιά. Ο καπνός ήταν παρόν σε όλα τα νησιά της Καραϊβικής και τον συνάντησαν ξανά όταν εγκαταστάθηκαν στο νησί της Κούβας. Οι ναυτικοί του, τότε, ανέφεραν ότι οι ιθαγενείς κάπνιζαν μια πρωτογονη μορφή πούρου με στριμμένα φύλλα καπνού τυλιγμένα σε άλλα φύλα. Τότε ανακάλυψαν ότι μπορούσε να αποτελεί πηγή μεγάλης απόλαυσης και ξεκίνησαν να καπνίζουν μια μορφή πρωτόγονων πούρων και το χόμπυ αυτό διαδόθηκε πρώτα στην Πορτογαλία και την Ισπανία και στη συνέχεια στη Γαλλία (πιθανότατα από τον πρέσβη Jean Nicot από τον οποίο πήρε το όνομα της και η νικοτίνη. Στην συνέχεια η συνήθεια του καπνίσματος εξαπλώθηκε στην Περσία, την Ιαπωνία, την Τουρκία και τη Ρωσία όπου και καθιερώθηκαν οι πιο απάνθρωπες τιμωρίες στους καπνιστές. Περιέργως, καθώς οι περιορισμοί για το κάπνισμα κέρδιζαν έδαφος, ο καπνός όλο και περισσότερο χρησιμοποιούνταν για ιατρικούς λόγους.

Στις 11 Απριλίου 1717, ο βασιλιάς Φίλιππος ο 5ος, καθιέρωσε μονοπώλιο όσον αφορά τα φυτά του καπνού που αναπτύσσονταν στην Κούβα (Estanco del Tabaco). Οι καλλιεργητές που αψηφούσαν αυτό το νόμο θανατώνονταν. Το μονοπώλιο παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τις 23 Ιουνίου 1817, ημερομηνία που το βασιλικό συμβούλιο αποφάσισε να επιτρέψει την διακίνηση του καπνού μεταξύ Κούβας και του υπόλοιπου γνωστού κόσμου αρκεί αυτή να γίνονταν μέσω των Ισπανικών λιμανιών.

Δεν χρησιμοποιήθηκαν σκλάβοι για την καλλιέργεια του καπνού στην Κούβα. Τον καπνό καλλιεργούσαν μετανάστες από τα Κανάρια Νησιά και ήταν αυτοί που έθεσαν τα θεμέλια για την για μια πολύ ιδιαίτερη κάστα, αυτή των Κουβανών καλλιεργητών. Κατά το 1859 υπήρχαν περίπου 10.000 φυτείες καπνού και περίπου 1.300 βιοτεχνίες πούρων στην πρωτεύουσα της Κούβας. Στα τέλη του 19ου αιώνα ο Ισπανος κατασκευαστής πούρων, Vicente Martinez Ybor ήταν ο πρώτος από μια σειρά κατασκευαστών που μετακόμισε τη βιοτεχνία πούρων του στην περιοχή Key West  της Florida για να αποφύγουν τον Δεκαετή Πόλεμο και στη συνέχεια μετεγκαταστάθηκαν στην Tampa και στην καινούργια τότε βιομηχανική πόλη Ybor (μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του Key West. Με την είσοδο του 20ου αιώνα η συνθήκες στην Κούβα ήταν εξαιρετικά επισφαλείς μια και οι καταστροφικές μάχες για ανεξαρτησία είχαν μόλις τελειώσει και περί το 1929 η Ybor και η West Tampa απέκτησαν το ψευδώνυμο «Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Πούρου» χάρη στην παραγωγή πάνω από 500 εκατομμύριων πούρων Αβάνας.

Στη Νέα Υόρκη κατασκευάζονταν πούρα από ιδιώτες στα διαμερίσματα τους μέχρι που εκδόθηκε πολιτειακός νόμος που καθιστούσε αυτή την πρακτική παράνομη. Παρόλο που σήμερα πολλά πούρα παρασκευάζονται σε μηχανές εξακολουθεί η παραγωγή χειροποίητων πούρων στην Κούβα και την Κεντρική Αμερική και είναι ένδειξη ποιότητας και πρεστίζ η αναγραφή «Totalmente a mano” (πλήρως χειροποίητο) που συναντάται σε αυτά τα πούρα.

Leave a Reply

Close Menu