Skip to main content
search
0

Ποια είναι άραγε, στην πραγματικότητα, η ιστορική προέλευση του χάρτινου δαχτυλιδιού που «φοράνε» τα πούρα;

Για κάποιους το δαχτυλίδι των πούρων είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια, κάτι που ξεφορτώνονται χωρίς δεύτερη σκέψη. Για άλλους είναι ένδειξη κύρους αφού φανερώνει την μάρκα του πούρου που καπνίζουν. Και αποτελεί αντικείμενο έντονης διαφωνίας το αν θα πρέπει να αφαιρείται ή να παραμένει η ταινία ενώ καπνίζεται το πούρο.

Η ιστορικές ρίζες του δαχτυλιδιού (ring) στα πούρα είναι τυλιγμένες με μυστήριο και ρομάντζο. Για τους Κουβανούς, τα ιστορικά στοιχεία που αφορούν τα πούρα είναι κάτι τόσο σημαντικό όσο για εμάς το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Και, όχι σπάνια, συναντάμε λάτρεις των πούρων που είναι συλλέκτες αυτής της μικρής, χάρτινης ταινίας και αναλύουν την ιστορία της κάθε μίας ξεχωριστά κρατώντας σαν θησαυρούς τις ετικέτες από τα πούρα που καπνίζουν καθημερινά. Συχνά οι ταινίες αυτές είναι μικρά έργα τέχνης ενώ χρησιμοποιούνται και ως ενδείξεις γνησιότητας διαθέτοντας ολογράμματα και χαρακτηριστικά στοιχεία της κάθε μάρκας.

Σύμφωνα με τον Ορλάντο Αρτιάγκα, πρόεδρο του Havana Vitofilic Society (σύνδεσμος για τους λάτρεις της ταινίας των πούρων) οι πιο δημοφιλείς (και τελικά αναληθείς) μύθοι για την προέλευση αυτής της μικρής και χαρακτηριστικής ταινίας γύρω από τα πούρα είναι οι εξής:

Η Ρωσίδα βασίλισσα που ήταν μανιώδης καπνίστρια.

Πριν από 200 περίπου χρόνια, βασίλισσα της Ρωσίας ήταν η, κάπως αυταρχική και ιδιόρρυθμη, Μεγάλη Αικατερίνη. Φημολογείται ότι είχε διατάξει να τυλίγονται τα πούρα της με μετάξι ώστε ο καπνός να μην αφήνει λεκέδες στα δάχτυλα της. Και σύμφωνα με το μύθο, η ταινία γύρω από τα πούρα υιοθετήθηκε έκτοτε από τους μιμητές της βασίλισσας και καθιερώθηκε.

Σύμφωνα με επικριτές αυτής της ιστορίας, η Μεγάλη Αικατερίνη δεν κάπνιζε Κουβανέζικα πούρα, ή οποιοδήποτε άλλο πούρο. Και ακόμη και αν ήταν μανιακή καπνίστρια και ανησυχούσε για τους λεκέδες από τον καπνό ώστε να ζητήσει να τυλιχτούν με μετάξι, αυτό θα ήταν κάτι που θα αναθέτονταν σε κάποιον αυλικό της και όχι σε κάποιον από την Αβάνα. Η ιδιορρυθμίες της Μεγαλειότητας της δεν θα ήταν ικανές να επηρεάσουν την κατασκευαστική διαδικασία της μικρής τότε βιομηχανίας κατασκευής πούρων στην Κούβα που, άλλωστε, βρίσκονταν 5.000 μίλια μακριά.

Θεωρείται αβέβαιο, ακόμα, το ότι η Μεγάλη Αικατερίνη θα ανησυχούσε για τους λεκέδες της νικοτίνης στα δάχτυλα της, σε μια εποχή που, ιστορικά τεκμηριωμένα, η καθαριότητα του σώματος, των μαλλιών αλλά και των ρούχων ήταν πλημμελής. Τον 18ο αιώνα ήταν διαβόητη η συνήθεια των βασιλικών μελών να κάνουν μπάνιο μία φορά το μήνα. Το πιθανότερο είναι ότι η ιστορία έχει τις ρίζες της σε μια παρερμήνευση των μεταξωτών ταινιών που χρησιμοποιούνταν για να δένουν τα πούρα σε μάτσα και με την προσθήκη μιας βασίλισσας μετατράπηκε σε ένα ρομαντικό αλλά μάλλον απίθανο μύθο, που καθιστά τους Ρώσους, εφευρέτες της ταινίας στο δαχτυλίδι των πούρων.

Τα λερωμένα, λευκά, γάντια.

Οι Άγγλοι ισχυρίζονται ότι η ταινίες στα πούρα οφείλονται στη σχολαστικότητα των Δάνδηδων του 19ου αιώνα και στον τρόμο τους για τους λεκέδες στα λευκά γάντια τους. Οι Κουβανοί ιστορικοί, από την άλλη, θεωρούν απίθανη την πιθανότητα ύπαρξης κάποιου Κουβανού Δον που θα σκέφτηκε «Γιατί να μην ξοδέψουμε 5 δολάρια στο κάθε κουτί για να βάλουμε χάρτινα δαχτυλίδια στο προϊόν μας ώστε κάποιος ανόητος Άγγλος να διατηρήσει τα γάντια του καθαρά»! Αυτό, σίγουρα, θα υπονοούσε πως τα πούρα Κούβας ήταν ελαττωματικά, βρόμικα ή γεμάτα χημικά.

Άλλωστε, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα πούρα που είναι σωστά παρασκευασμένα δεν αφήνουν λεκέδες στα δάχτυλα όταν καπνίζονται. Και δεν θα ήταν λογικό οι παρασκευαστές των πούρων να ασχοληθούν με αυτό για χάρη μερικών ιδιόρρυθμων Άγγλων Ευγενών που είχαν πολύ περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν λεκέδες στα λευκά τους γάντια από το κάπνισμα της πίπας ή των απλών τσιγάρων, που επικρατούσαν σε σχέση με το κάπνισμα των πούρων. Και τέλος, πόσοι από τους καπνιστές πούρων που φαίνονται σε πίνακες ή φωτογραφίες από εκείνη την εποχή μέχρι και σήμερα, παρουσιάζονται να κρατούν το πούρο τους από το σημείο που βρίσκεται το χάρτινο δαχτυλίδι; Αν, μάλιστα, προσέξει κάποιος τα πορτρέτα εκείνης της εποχής, οι καπνιστές συνήθως έβγαζαν τα γάντια τους όταν κάπνιζαν πούρα.

Η περίπτωση των κακοφτιαγμένων πούρων.

Η τρίτη, και ίσως πιο ανακριβής εκδοχή, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι οι ταινίες προστέθηκαν στα πούρα ώστε να κρατούν σε συνοχή αυτά που είναι πρόχειρα κατασκευασμένα. Είναι μια θεωρία που απέχει πολύ από την αλήθεια μια και αν ίσχυε θα συναντούσαμε περισσότερο συχνά ταινίες στα φθηνά πούρα από ότι στα ακριβά.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς της Αβάνας, οι οδηγίες που δίνονταν στους εργάτες του εργοστασίου της Partagas, που τοποθετούσαν τις ταινίες στα πούρα τόνιζαν με αυστηρότητα πως θα πρέπει να αποφευχθεί ο «περιορισμός» του πούρου από την ταινία. Και οι ταινίες τοποθετούνταν με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να απομακρυνθούν με προσοχή αλλά εύκολα πριν το πούρο καπνιστεί.

Το πιθανότερο είναι πως αυτή η θεωρία δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει τα σχέδια κάποιων που επιθυμούσαν να δυσφημήσουν τα Κουβανέζικα πούρα.

Η απληστία των Γερμανών.

Καθώς ξεκινούσε ο 19ος αιώνας, η δημοτικότητα του καπνίσματος πούρων ήταν συνεχώς ανοδική και οι Γερμανοί ήταν οι κύριοι προμηθευτές. Ήδη, πριν το 1830, εισάγονταν στην μικρή πόλη της Βρέμης δέκα εκατομμύρια λίβρες καπνού ετησίως που το μεγαλύτερο μέρος τους χρησιμοποιούνταν στην παρασκευή πούρων. Αυτό καθιστούσε την Βρέμη ως το μεγαλύτερο κέντρο παρασκευής πούρων παγκοσμίως. Στις δεκαετίες του 1830 και 1840 τα μισά πούρα που καταναλώνονταν στην Αμερική και πάνω από το 90% των πούρων που καπνίζονταν στην Αυστρία, την Αγγλία και την Σουηδία, προέρχονταν από τη Γερμανία.

Τα Κουβανέζικα πούρα θεωρούνταν ως τα καλύτερα του κόσμου αλλά τότε, όπως και τώρα, η παραγωγή τους κάλυπτε ένα μικρό μόνο ποσοστό της παγκόσμιας αγοράς πούρων. Και παρόλο που τα Κουβανέζικα πούρα στοίχιζαν τότε 15 σεντς ενώ τα Γερμανικά πωλούνταν μόνο για 1 πένα, η ζήτηση για Habanos ξεπερνούσε την διαθεσιμότητα με αποτέλεσμα οι Κουβανοί να ξεπουλάνε όλη την παραγωγή τους. Οι αυξημένες πωλήσεις των φθηνών Γερμανικών πούρων δεν ανησυχούσε τους ιδιοκτήτες των Κουβανέζικων εταιρειών μέχρι που ανακάλυψαν ότι πωλούνταν ολόκληρα κιβώτια από αυτά, τα χαμηλής ποιότητας, πούρα ως Κουβανέζικα, φέροντας τα ονόματα διάσημων εταιριών. Η απάτη είχε τόσο μεγάλο εύρος που ο Δον Φραντζίσκο Καμπάνας (ιδιοκτήτης της εταιρείας Cabanas στην Αβάνα, εταιρεία με μεγάλο κύρος από το 1810 που ξεκίνησε να λειτουργεί έως και τη δεκαετία του 1950 που έκλεισε) δήλωσε « για κάθε ένα από τα 2 εκατομμύρια Κουβανέζικα πούρα που στέλνουμε στην Ευρώπη πωλούνται 6 εκατομμύρια!».

Οι Κουβανοί αποδίδουν την εφεύρεση της ταινίας στα πούρα στον Γουστάβο Μποκ (Gustave Bock), ιδιοκτήτη τοπικού εργοστασίου αλλά και Ευρωπαίο μετανάστη που είχε καλή γνώση των πρακτικών του Παλιού Κόσμου στο εμπόριο. Το 1830 ο Μποκ παρήγγειλε ένα χάρτινο δαχτυλίδι με την υπογραφή του και το έβαλε σε όλα τα πούρα που προορίζονταν για εξαγωγή. Και οι καταναλωτές από την πλευρά τους βρήκαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να επιδεικνύουν στους φίλους τους το κύρος του πούρου που κάπνιζαν. Σύμφωνα με τα αρχεία στην Κούβα μέχρι το 1855 σχεδόν όλοι οι Κουβανοί κατασκευαστές πούρων που ασχολούνταν με τις εξαγωγές, τοποθετούσαν χάρτινα δαχτυλίδια στα πούρα τους και συμβούλευαν τους καταναλωτές να επιμένουν στην αγορά πούρων με δαχτυλίδι.

Αυτές είναι οι επικρατέστερες θεωρίες για την προέλευση των ταινιών στα πούρα. Το ποια θα επιλέξετε ως σωστή εξαρτάται από τα κριτήρια που θα χρησιμοποιήσετε. Η επικρατέστερη πάντως θεωρείται η τελευταία, αυτή που ακολουθεί τα «ίχνη» του χρήματος, μια και η καθαριότητα ακούγεται αδύναμη ως επιχείρημα ενώ σπάνια οι καπνιστές πούρων αφήνουν πίσω τους μονοπάτια από ξετυλιγμένα πούρα!

Διαβάστε για την πορεία της χάρτινης ταινίας στα δαχτυλίδια των πούρων ανά τους αιώνες στο άρθρο μας http://www.cigarsgalaxy.gr/general/diadromi-xartinou-daxtilidiou-sta-poura

Leave a Reply

Close Menu